اگر خون را از ورود به بطن راست شروع کنیم ، جریان خون از طریق قلب از همان الگوی کلی پیروی می کند. با این حال ، سیستم جریان خون هم ورودی و هم جریان خروجی را شامل می شود. دهلیز سمت راست قلب خون دی اکسید شده از بدن دریافت می کند. این خون توسط ورید اجوف فوقانی و تحتانی تحویل می شود. جریان خون که از گردش ذاتی قلب برمی گردد در سینوس کرونر جمع می شود و سپس از طریق دریچه تبسی نیم دایره داخل دهلیز به دهلیز منتقل می شود.

توضیح تصویر:خون به صورت چرخه ای از طریق قلب جریان می یابد: دهلیز راست vent بطن راست at دهلیز چپ vent بطن چپ → و تکرار حالت تهوع. دایره های سفید نشان دهنده جایی است که هیچ دریچه ای وجود ندارد. دایره های سیاه وجود دریچه را نشان می دهد ، خطوط سفید نشان دهنده مورفولوژی شیر است.

با افزایش فشار دهلیزی ، دریچه تبسی بسته می شود تا از نارسایی مجدد (جریان خون رو به عقب) جلوگیری کند ، و خون از طریق دریچه سه شکمی به بطن راست رانده می شود. سه تایی را می توان با سه (سه- = سه) جزوه که از آن ساخته شده است ، شناسایی کرد. خارج شدن خون از بطن راست پس از فشار فشار داخل بطنی از طریق دریچه ریوی اتفاق می افتد.

خون از بطن راست از طریق شریان ریوی در ریه ها اکسیژن می شود. هنگامی که خون ریه ها را پاک کرد ، از طریق ورید ریوی به قلب برمی گردد. شایان ذکر است که شریان ریوی و ورید ریوی از این قاعده که عروق خون اکسیژنه را از قلب و رگها خون فاقد اکسیژن را به قلب منتقل می کنند ، استثنا هستند. آنها نقشهای مخالف قرارداد نامگذاری دارند.

خون اکسیژن دار مستقیماً به دهلیز چپ وارد می شود. پس از پر شدن ، فشار داخل دهلیز چپ دریچه میترال را باز می کند و خون به بطن چپ منتقل می شود. دریچه میترال دارای دو بروشور است ، به همین دلیل است که گاهی از آن به عنوان دریچه دو سو استفاده می شود. افزایش فشار در بطن کامل دریچه ورودی را می بندد ، دریچه آئورت را باز می کند و خون از طریق آئورت از قلب خارج می شود.

آئورت مهمترین شریان بدن از نظر خون رسانی است. پس از بیرون آمدن از قلب ، به سمت ستون مهره ای قوس می گیرد و با عبور از آن حفره ها به آئورت توراسیک و سپس شکمی معروف می شود. همه شریان های مهم آپاندیس (مانند شریان های زیر کلاوین و ایلیاک) و شریان های احشایی (مانند شریان های کبدی و مزانتریک) از آئورت گرفته می شوند. قسمت اعظم خون خارج شده از طریق آئورت برای گردش سیستمیک است ، اما بخشی از آن بلافاصله از آئورت به گردش خون کرونر هدایت می شود.